GİDİYORUM...

Gölgeler geçmişi güneş vurduğunda suratına
Anlamlı bir ölüm gibi, geleceği kurtaracak
Heyecanlı bir çocuk gibi koşarken, umutsuzluk…
Hayattan beklentilerinin seni karalaması gibi siyah,
Sigara dumanının ışıkta dağılışını izlemek kadar beyaz,
Aşk kadar pembe,
Saatlerin akıp gidişi kadar acı.

Kıpkırmızı karların ortasında yalnızlıkla beraber bağırmak
Sevişmek gibi masmavi bir denizi insana bulamak, kalabalık; sonsuzluk…

Küçücük bir insan olarak düştüm ben de bir yaprağa, yağmurlarımla, çıplak…
Sonra onlar gittiler kalabalıklarıyla sonsuza
Kıpkırmızı bir kar tanesi oldum ben de,
Sonra buhar…
Şimdi bir sigara dumanından ışığıma gidiyorum dağılmaya, beyaz…
Pis, kirli, siyah dumanından gidiyorum dünya!
Kendime gidiyorum, pembe aşkıma, zamanın olmadığı kendime!

Fark edebileceğiniz kadar gölgenizdim, kendime kadar güneş,
Artık dikkatinizi çekemeyecek kadar yokum, kendim kadar varım.